Sinds ik het me kan herinneren heb ik een fascinatie voor beeld. Als kind al kon ik uren kijken naar een mooi glimmend museum-entreekaartje met een gekleurde afbeelding er op, of sloot ik mij op in mijn kamer om plaatjes van mijn idool te verzamelen en in te plakken of om door de dozen met vele foto’s die mijn ouders van ons maakte tijdens onze jeugd, op vakanties en op verjaardagen te struinen.
Toen ik na mijn middelbare school geen idee had wat ik wilde gaan studeren koos ik er voor ‘een jaar wat anders’ te doen op de Vrije Hogeschool. De focus ligt hier op creatieve vakken, maar je start ook daadwerkelijk een zoektocht naar jezelf en waar je van houdt en goed in bent.
Zo stuitte ik op de fotografie. Ik fotografeerde alles wat ik om me heen zag met een toen nog analoge camera. Ik kon er geen genoeg van krijgen en was niet uit de doka te slaan. Om uit te zoeken hoe goed ik hierin echt kon worden en hoe leuk ik het nou echt vond deed ik een basisopleiding fotografie bij Fotogram in Amsterdam. Het was al snel duidelijk: ik kon het èn ik vond het geweldig leuk om te doen. Met het Fotogram-diploma en met het portfolio dat ik er opbouwde op zak deed ik toelating bij de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, alwaar ik met veel trots de opleiding fotografie in 2005 vol trots afrondde.
Het was even zoeken naar waar mijn hart nou eigenlijk lag binnen de fotografie. Maar door veel, heel veel te doen en veel om mij heen te kijken werd het steeds specifieker.
Inmiddels heb ik honderden bruiloften in binnen- en buitenland mogen vastleggen, de verhalen van vele gezinnen en families in beeld mogen brengen en sinds een paar jaar houd ik mij ook bezig met het vastleggen van ouderlijk huizen.
In de fotografie komt voor mij alles samen: mijn liefde voor beeld, voor detail en voor sfeer. Het is voor mij een manier om momenten zo vast te leggen dat het een tastbare herinnering wordt. Of dat nou tijdens een huwelijk is of van een gezin of familie; ik vertel met mijn beelden graag een verhaal. Ik registreer alles op een spontane manier, zoals het echt is, met de focus op de emoties en de connecties tussen mensen. Een herinnering voor nu, voor later en voor vele generaties na ons!